De Donateursvereniging speelde destijds in op de volgende ontwikkelingen, die ook anno 2014 nog steeds gelden:
- Onrust en ontevredenheid van de gever
- “Nieuw idealisme”
- Zelfregulering: de gever ontbreekt als partij
- De pers vervult een signaalfunctie
- Trust me, tell me, show me, (involve me)
Onrust en ontevredenheid van de gever
De gever in NL is ontevreden. Naar aanleiding van berichtgeving in de pers de afgelopen jaren, heeft het vertrouwen in goede doelen een knauw gekregen. Minder vertrouwen leidt tot minder geven.
- Uit een NIPO onderzoek uit 2003 blijkt o.a. dat:
- maar liefst 87% van de gevers wil weten wat er met het hun donatie gebeurt.
- 53% van mening is dat goede doelen geld aan verkeerde zaken besteden.
- 39% denkt dat goede doelen hun eigen bestaan belangrijker vinden dan het verwezenlijken van het doel.
- 69% van de ondervraagden zich wel eens ergert aan goede doelen.
- 38% daarvan denkt dat het gegeven geld niet naar het goede doel gaat.
- maar liefst 66% zich ergert aan de mailings die ze ontvangen.
De Donateursvereniging wil de goede doelen sector stimuleren en helpen voor deze zaken een oplossing te zoeken. Zij behartigt hierbij de belangen van de gevers.
“Nieuw idealisme”
Hoewel het vertrouwen in de gevestigde goede doelen afneemt, lijkt de wil om “iets goeds te doen” sterker te worden. Tegelijkertijd bestaat de behoefte aan meer betrokkenheid.
Veel mensen richten dan ook hun eigen goede doel op, adopteren een project (vaak in het buitenland), of proberen via een fonds op naam een bepaalde doelstelling na te streven. Vrijwilligerswerk, ook op hoog niveau, kan op veel interesse rekenen. Steeds vaker wil men bij een (grote) schenking aan een bestaand doel zelf meehelpen of meedenken. Ook de behoefte een bepaald te project steunen met de garantie dat het gegeven geld ook daar terecht komt, wordt vaker gehoord.
Deze ontwikkeling stelt nieuwe eisen aan bestaande goede doelen. De Donateursvereniging probeert beide partijen te helpen door inzicht te geven in bestaande goede doelen en initiatieven. Zo kunnen donateurs en goede doelen een match vinden en kan van en met elkaar geleerd worden. Door samenwerking en overleg hoeft niet steeds opnieuw het wiel uitgevonden te worden.
Zelfregulering: de gever ontbreekt als partij
De goede doelen sector in Nederland is aan het professionaliseren. Vanuit de overheid wordt zelfregulering gestimuleerd.
Om een “marktwerking” en gezonde ontwikkeling van de goede doelen sector te waarborgen, is het belangrijk dat alle betrokken partijen vertegenwoordigd worden. Vooralsnog is het publiek, c.q. de gever “de grote ontbrekende” (Bron: Geven in Nederland 2003).
Het is zowel in het belang van de gever als van de onvangende goede doelen dat uitwisseling van informatie en onderling begrip worden bevorderd.
Met dat doel voor ogen is de Donateursvereniging Nederland opgericht.
De Pers vervult een signaalfunctie
De goede doelen sector is erg gesloten: veel speelt zich achter gesloten deuren af. Van oudsher ging het vooral om lokale doelen, waarbij de donateurs in hun eigen omgeving de resultaten van het werk konden zien. Tegenwoordig is die sociale controle veel minder, vooral voor landelijke instellingen.
De pers is een signaalfunctie gaan vervullen. Alle misstanden die naar buiten zijn gekomen, zijn door de pers geinitieerde onderzoeken. Door het gebrek aan informatie en openheid worden sommige zaken door de pers uit hun context getrokken, waardoor sommige zaken erger lijken dan ze zijn. Hierdoor worden goede doelen nog terughoudender.
De Donateursvereniging vindt dat vertrouwen is gebaseerd op informatie. Door goede doelen te stimuleren opener te zijn over hun activiteiten en bestedingen, hun successen, maar ook projecten die minder goed gaan, wordt een directe dialoog met de donateurs in gang gezet. Donateurs zullen bewuster gaan kiezen, voor organisaties die aan hun wensen tegemoet komen.
Trust me, tell me, show me
De behoefte van de gever is de afgelopen jaren veranderd. Gevers zijn mondiger geworden, beter opgeleid, beter geïnformeerd en kritischer.
Trust me
De relatie tussen gevers en goede doelen werd eeuwenlang gekenmerkt door “trust me”. De goede doelen zeiden “geef ons uw geld en wij zorgen dat het goed terecht komt. Vertrouw ons maar, laat het maar aan ons over”
Tell me
Toen waren er gevers die zeiden: “Tell me: vertel ons dan op zijn minst wat jullie met ons geld doen”.
Show me
Nu is de boodschap “Show me: Laat ons maar zien wat je doet en dan bepalen we zelf wel wat we ervan vinden”.
Enkelen gaan nog verder en zeggen “Involve me”. Die mensen willen zelf de handen uit de mouwen steken en echt fysiek wat doen voor goede doelen. De grootste groep is nog steeds “trust me”, maar de “tell me”, “show me” en “involve me” gevers winnen terrein.
Archief donateursvereniging 